Op woensdag 22 april 2015 hielden we een seminar over nieuwe rekenmethodes voor de berekening van staalverbindingen. Dit seminar had als doel om de deelnemer meer theoretische en praktische kennis te verschaffen m.b.t. de Eurocode EN 1993-1-8 en de op componenten gebaseerde Eindige Elementen methode voor de berekening van gelaste en geboute staalverbindingen in staalconstructies.

Veertig jaar geleden werd numerieke analyse van staalverbindingen door sommige onderzoekers als een niet-wetenschappelijk geval gezien. Twintig jaar later is het reeds een breed gebruikte toevoeging en uitbreiding van het experimentele en theoretische werk. Vandaag is numerieke analyse, en met name numerieke mechanica en vloeistofdynamica, algemeen gebruikt, als een onvervangbaar ontwerphulpmiddel en katalysator voor meerdere onderzoeksgebieden. De aanbevelingen voor de berekening m.b.v. deze geavanceerde, numerieke modellering is hoewel verborgen, maar gereed om te gebruiken volgens hoofdstuk 5 en bijlage C van EN 1993-1-5:2005.

Om de mogelijkheden van de praktische toepassing en de kennis van het gedrag van staalverbindingen te verenigen in de geavanceerde berekening door eindige elementen methode (EEM), is de Componenten geBaseerde Eindige Elementen Model (CBEEM) ontwikkeld. Het model gebruikt de EEM voor de totale berekening van de snedekrachten in de verbinding. Het materiaalmodel gebruikt het elasto-plastische gedrag met de grenswaarde van 5% plastificatie. Het EE-net moet automatisch gemaakt worden en worden geverifieerd, zodat een goede weergave van het gedrag volgens een plastische berekening verkregen wordt.

Met name de verbindingsmiddelen, zoals lassen, bouten of gedrukte, slanke platen worden beschouwd, als een component met een stijfheid, sterkte- en vervormingweerstand. Deze procedure stelt men in staat om de ontwikkeling van de snedekrachten te beschouwen tijdens het belasten van eenvoudige of complexe verbindingen, de juiste beschouwing van de weerstand van de verbinding belast door eenvoudige of complexe belastingsituaties te doen, en de inschatting van de vervormingscapaciteit van de verbindingen en de aansluiting zelf te maken.

De enige manier om de juistheid van de gesimuleerde resultaten in het geval van complexe modellen aan te tonen is via een methodische validatie- en verificatieproces. Om de juistheid van de toepassing van CBEEM voor de berekening van verbindingen te controleren is een hiërarchische verificatie voorbereid t.o.v. de componentenmethode voor verbindingen van open profielen volgens hoofdstuk 6 van EN 1993-1-8:2006 en verbindingen van kokerprofielen in ISO 14346:2014. De validatie tegen gepubliceerde en eigen experimentele resultaten is gebruikt voor complexe situaties. Deze benchmark resultaten zijn beschikbaar voor de gebruiker om het juiste gebruik van het hulpmiddel toe te staan.

In het seminar somde we de huidige stand van zaken m.b.t. verbindingsontwerp op. Tevens werd de methode van het CBEEM-hulpmiddel getoond aan de hand van software.

Meer informatie over dit event via onze event pagina:

https://ec3-staalverbindingen-seminar.eventbrite.com